Bedensel engelli çift, zorluklara karşı birbirine ‘el ve ayak’ oldu: “Sen benim bacaklarım, ben senin kollarınım”

Bedensel engelli çift, zorluklara karşı birbirine ‘el ve ayak’ oldu: “Sen benim bacaklarım, ben senin kollarınım”

Tarih: 28 Aralık 2025 – Saat: 09:45 | Okuma Süresi: 3 dk

DHA

Trabzon’un Akçaabat ilçesinde yaşayan Hikmet (55) ve Sevgi Polat (51) çifti, hayatın kendilerine çıkardığı tüm zorluklara karşı sevgi ve dayanışmayla mücadele ediyor. Doğuştan kolları olmayan Sevgi Polat ile ‘buerger’ hastalığı nedeniyle bacaklarını ve el parmaklarının bir kısmını kaybeden Hikmet Polat, 15 yıldır birbirlerinin tamamlayıcısı olarak yaşamlarını sürdürüyor. Çiftin en büyük motivasyonu ise 13 yaşındaki kızları Nisa.

Bir İnternet Sitesi, Bir Ömürlük Destek

Hikmet ve Sevgi Polat’ın hikayesi, 15 yıl önce bir internet sitesi üzerinden tanışmalarıyla başladı. O dönemde buerger hastalığı ve şeker hastalığı nedeniyle sağlık sorunları yaşayan Hikmet Polat, bacaklarını kaybederek engelli durumuna düştü. Sevgi Polat ise doğuştan iki kolu olmadan dünyaya geldi.

Tanıştıktan sonra durumlarını birbirlerine açıklayan çift, 2010 yılında hayatlarını birleştirme kararı aldı. Evliliklerinin ardından 2012’de kızları Nisa dünyaya geldi. Hikmet Polat, eşiyle kurdukları hayatı şu sözlerle özetliyor “Eşime ‘sen benim bacaklarım, ben de senin kollarınım’ dedim. Hayattaki tek mücadelemiz kızımızın okuması ve kendi hayatını kurtarabilm:esidir.”

Günlük Yaşam ve Karşılıklı Tamamlanma

· İş Bölümü: Hikmet ve Sevgi Polat, günlük ihtiyaçlarını karşılamak için karşılıklı bir iş bölümü geliştirmiş durumda.
· Dış Destek: Ev işlerini yapamayan Sevgi Polat’a, ilçe belediyesi tarafından belirli günlerde bakıcı desteği sağlanıyor.
· Moral Aktiviteleri: Sevgi Polat, boş zamanlarında Akçaabat Türk Halk Müziği Korosu’na katılarak türküler söylüyor ve müzikle moral buluyor.

Bir Annenin Gözünden: “Kızımın İsteklerini Karşılayamamak Bizi Üzüyor”

Sevgi Polat, en büyük üzüntüsünün, büyüyen kızlarının isteklerini maddi imkansızlıklar nedeniyle karşılayamamak olduğunu belirtiyor. Çift, toplam 26 bin TL olan engelli maaşlarıyla geçinmeye çalışıyor ve kira ödemekte dahi zorlandıklarını ifade ediyor.

Sevgi Polat, toplumdan beklentisini ise şöyle anlatıyor: “Ben bu durumuma alıştım ama kızımın yanında soru sormalarını istemiyorum. Duyarlı olmalarını bekliyorum. Bana da normal bir insan gibi davransınlar istiyorum. Çünkü ben kendimi normal görüyorum.”

Bir Babanın Hayali: “İşim Olsa da Kızımın İstediklerini Alabilsem”

Yüzde 92 engelli raporu bulunan Hikmet Polat, ailesine daha iyi bir yaşam sunabilmek için iş arıyor. Bacakları olmadığı için çalışma hayatına katılamamanın üzüntüsünü yaşayan Polat, masabaşı işlere ihtiyaç duyuyor.

“Hayalim, işimin olması” diyen Hikmet Polat, sözlerini şöyle sürdürüyor: “İşim olsaydı daha rahat hareket ederdim, en azından kızımın istediklerini alabilirdim. Dürüm almak istesem dükkana giremiyorum. Kahveye, markete gitsem dışarıda kalıyorum. Engelli olmanın zorlukları var.”

“Buerger Hastalığı” Nedir?

Hikmet Polat’ın yakalandığı ve bacak kaybına yol açan “buerger hastalığı” (tromboanjitis obliterans), özellikle sigara kullanımıyla tetiklenen, el ve ayaklardaki küçük ve orta boy damarların iltihaplanıp tıkanmasına neden olan ciddi bir damar hastalığıdır. Hastalık, tedavi edilmezse kangren ve uzuv kaybına varan sonuçlar doğurabilmektedir.

Çıkarılacak Ders: Dayanışmanın Gücü

Hikmet ve Sevgi Polat’ın hikayesi, fiziksel engellerin, sevgi ve karşılıklı desteğin gücü karşısında nasıl anlamını yitirebileceğinin çarpıcı bir kanıtı. Onlar, sadece birbirlerine değil, 13 yaşındaki kızları Nisa’ya ve topluma, “birlikte üstesinden gelinebilecek hiçbir zorluk olmadığını” gösteriyor. Hikmet Polat’ın da ifade ettiği gibi, hayattaki tek mücadeleleri, kızlarının güzel bir geleceğe sahip olabilmesi.